WCP:BORGES GOES BLIND

Nadie rebaje a lágrima o reproche esta declaración de la maestría de Dios, que con magnífica ironía me dio a la vez los libros y la noche. کم کم  تفاوت ظریف میان نگه داشتن یک دست و زنجیر کردن یک روح را یاد خواهی گرفت . اینکه عشق تکیه کردن نیست  و رفاقت اطمینان خاطر ! و یاد میگیری که بوسه ها قرار داد نیستند  و هدیه ها عهد و پیمان معنی نمیــــدهند ! و شکست هایت را خواهی پذیرفت سرت را بالا خواهی گرفت ... با چشمهای باز با ظرافتی زنانه و نه اندوهی کودکانه . و یاد میگیری که همه ی راه هایت را هم امروز بسازی  که خاک فردا برای خیالها مطمئن نیست . و آینده امکانی برای سقوط به میانه ی نزاع در خود دارد . کم کم یاد میگیری که حتی نور خورشید میسوزاند اگر زیاد آفتاب بگیری  بعد  باغ خود را میکاری و روحت را زینت میدهی به جای اینکه منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد . و یاد میگیری که میتوانی تحمل کنی  که محکم هستی  که خیلی می ارزی ! و می آموزی و می آموزی با هر " خداحافظی " یاد می گیری .

No one should read self-pity or reproach Into this statement of the majesty Of God; who with such splendid irony, Granted me books and night at one touch