OP:VIENTO,AGUA,PIEDRA/WIND,WATER,STONE

با د، آب ،سنگ:

آب سنگ را می شکافد 

با د آب را می پراکند

سنگ با د را می ایستاند 

آب،با د ، سنگ 

.

با د سنگ را می تراشد 

سنگ فنجانی از آب 

آب می گریزد و با د است 

سنگ،با د ،آب 

.

با د می خواند در گردش 

آب زمزمه دارد در گذر 

سنگ در سکون ساکت می ما ند

با د ، آب، سنگ

ء

هر یک دیگری ست و نه دیگری 

در گذار و ناپیدایی 

با نام های تهی شان 

آب ، سنگ ، با د  

EL AGUA HORADA LA PIEDRA 

EL VIENTO DISPERSA EL AGUA 

LA PIEDRA DETIENE AL VIENTO 

AGUA,VIENTO,PIEDRA

.

EL VIENTO ESCULPE LA PIEDRA

LA PIEDRA ES COPA DEL AGUA 

EL AGUA ESCAPA Y ES VIENTO

PIEDRA,VIENTO,AGUA

.

EL VIENTO EN SUS GIROS CANTA 

EL AGUA AL ANDAR MURMURA

LA PIEDRA INMOVIL SE CALLA 

VIENTO,AGUA,PIEDRA

.

UNO ES OTRO Y ES NINGUNO

ENTRE SUS NOMBRES VACIOS

PASAN Y SE DESVANECEN 

AGUA,PIEDRA,VIENTO /

Water hollows stone

wind scatters water

stone stops the wind

Water,wind,stone.

.

Wind carves stone

stone's a cup of water

water escapes and is wind

Stone,wind,water.

.

Wind sings in its whirling 

water murmurs going by

unmoving stone keeps still.

Wind,water,stone.

.

Each is another and no other

crossing and vanishing

through their empty names:

water stone,wind.

Painting by: Zohreh Khaleghi

Tr; faramarz soleimani

OCTAVIO PAZ:HAIKU

۱

چشم می گشایم امشب 

درختانی بسیار زاده شدند 

۲

پل ...(بخشی از شعر پل)

۳

برکه :

چهره ات برکه یی 

آرام و بی دغدغه 

قزل آلا یی می جهد 

۴

پگاه:

روی شن ها

نوشتا ی پرنده ها 

خاطرات با د 

۵

ظهور :

انسان اگر غبار است 

آنان که از دشت می گذرند

انسان اند 

هایکوار :

چشمانم تو را 

تمام عریان می یابد 

و می پوشاندت 

با باران گرم نگاه ها 

1

Opening my eyes

tonight many trees 

were born  /

ABRO LOS OJOS

NACIONES MUCHO ARBOLES

HOY POR LA NOCHE

2

BRIDGE/PUENTE...

3

POND:

Your face the pond

silent without thoughts

a trout leaps/

LAGO:

TU FRENTE EL LAGO

LISOS SIN SIN PENSAMIENTOS 

SALTA UNA TRUCHA

4

DAWN:

On the sand

writing of birds

memories of the wind/

ALBA:

SOBRE LA ARENA 

ESCRITURA LA PAJAROS

MEMORIAS DEL VIENTO

5

APPARITION:

If man is dust

those who pass through the plain

are men

APARICION:

SI EL HOMBRE ES PULVO

ESOS QUE ANDAN POR EL LLANO

SON OMBRES

...

HAIKUISH:

My eyes discover you

All naked

And cover you

By warm rain

of glances

(+ SPANISH...)

Tr.Faramarz Soleimani/Painting By:Zohreh Khaleghi

Text first published in rendaan.com/may 2009

PAZ PROJECT 2

OCTAVIO PAZ:EL PUENTE/BRIDGE/پل

میان اکنون و اکنون

میان من هستم و تو هستی 

واژه ی پل

و در آمدن به خود 

در آمدن بدان 

به سا ن انگشتری 

که جهان در خود پایان می گیرد 

در ساحلی به ساحلی 

همیشه تنی می آرامد 

رنگین کمانی

 که من در کمان آن می آرامم :

ترجمه ی فرامرز سلیمانی 

نقاشی ی زهره خالقی 

Entre ahora y ahora 

entre yo soy y tu eres 

la palabra PUENTE.

Entre en ti misma

al entrar en ella:

como un anillo

el mundo se cierra.

De una orilla a la otra 

siempre se tiende un cuerpo 

un arcoiris.

Yo dormire bajo sus arcos/

Between now and now

between I am and you are

the word BRIDGE.

Entering it

you enter yourself:

the world connects

and closes like a ring.

From one bank to another 

there is always

a body stretched:

a rainbow.

I'll sleep beneath its arches.

Farsi by:Faramarz Soleimani

Painting by:Zohreh Khaleghi

SILENZIO STELLATO/STARRY SILENCE

و درخت و شب 

جز از آشیان

به در نمی آیند 

E GLI ALBERI E LA NOTTE

NON SI MUOVONO PIU 

SE NON DA NIDI 

AND THE TREES AND THE NIGHT 

DON'T MOVE ANYMORE 

EXCEPT FROM NESTS

TRAMONTO/SUNSET

آسمان تن صورتی 

واحه را بیدار می کند

در بادیه ی عشق 

IL CAMATO DEL CIELO 

SVEGLIA OASI 

AL NOMADE D'AMORE/

.

THE FLESH-PINK OF THE SKY

AWAKENS OASES

IN THE NOMAD OF LOVE  

TONIGHT I CAN WRITE THE SADDEST POEMSامشب می توانم غمگین ترین شعرهارابنویسم

پابلونرودا ...امشب می توانم غمگین ترین شعرهارابنویسم
ترجمه فرامرزسلیمانی واحمدمحیط
از کتاب عاشقانه ها
نشریوشیج،تهران ۱۳۶۴\۱۹۸۵
.
امشب می توانم غمگین ترین شعرهارابنویسم
بنویسم مثلن شب شکسته است
وستارگان ابی دردوردست چشمک می زنند
بادشبانه دراسمان پرسه می زندومی خواند
امشب می توانم غمگین ترین شعرهارابنویسم
  درشبانی چنین دراغوشش داشتم
دوستش داشتم وگاهی اونیزدوستم داشت
وبارهاوبارهازیراسمان بی انتهایش بوسیدم
دوستم داشت وگاهی نیزدوستش داشتم
چگونه کس می تواند چشمان ارامش رادوست نداشته باشد
امشب می توانم غمگین ترین شعرهارابنویسم
به این خیال که دوستش دارم  با این حس که ازدستش داده ام
برای شنیدن شب بی کرانه  بی اوبی کرانه تر
وشعر برجان می نشیندچون شبنمی برعلفزار
چه غم که عشقم نگاهش نتوان داشت
شب شکسته است و او بامن نیست
اینک تمام شد دردوردست کسی می خواند در دور دست
وجانم پذیرا نیست که  اورازدست داده است
نگاه من
درپی اوست تانزدیکش اورد
دلم به جست وجوی اوست واوبامن نیست
شب همان شبی ست که درخت را روشن می کند
ماازان زمان یگانه نیستیم
دیگردوستش ندارم یقین دارم اماچگونه دوستش داشتم
صدای من به جست وجوی باد بود تابه گوش اوبرسد
ازان دیگری وازان دیگری خواهی بود
ان سان که دربرابربوسه هایم بودی
صدای او  تن درخشانش  چشمان بی انتهایش
دیگردوستش ندارم یقین دارم اماشایددوستش دارم
عشق این سان کوتاه ست و فراموشی بلند
زیراکه درشبانی چنین دراغوشش داشتم
وجانم پذیرا نیست که ازدستش داده ام
این واپسین دردی ست که رنجم می دهد
و اینان واپسین شعرهایی که برایش می نویسم

WCP:HERMAN HESSE AND METAMORPHOSIS OF POETهرمان هسه ودگردیسی شاعر

"آثار هرمان هسه نویسنده آلمانی (۱۸۷۷-۱۹۶۲) آثاری غنایی  و اعترافی است که ارتباط میان فرد اندیشه گر و خدا جوی را که بیشتر تصویر خود هنرمند است،با پیرامونش مشخس می کند.

او در جست و جوی طبیعت و حقیقت است و انسان را و زندگی اش را جزیی سازنده از تاریخ و تمامی هستی جهان می داند .همیشه در داستانهایش دو تن رویارویی یکدیگرند که در واقع یک تن به شمار می آیند،که در واقع خود اویند ،کشمکشی میان روان و تن،هیجانات و شعور،هنر و زندگی.کارهای روانشناسانه ی او کشمکش فرا گیر انسان را میان این عوامل می نمایاند .

تمثیل ها و رمز و راز های شعرگونه ی و نیز شعر های او کنایه یی از زندگی و سرنوشت انسان هاست . او برای نمایاندن رنجهای بشری که حاصل ستیز ها،کشمکش ها و جنگهاست ،خود به رنجی عظیم گرفتار می آید.رنجی که هر هنرمند و هنر آفرین در جهان بینی فردش اسیر آن می شود و به تقلا و دست و پا زدن می افتد.دست و پا زدنی که آفرینش و خلاقیت هنری را در پی دارد..به گفته خرابچنکو فردیت هنرمند نویسنده در معنای بنیاد اجتمایی و روانشناسانه آن ، شیوه وی در دیدن جهان و تبدیل آن به هنر ،شخصیت وی بر حسب نیازهای ذوقی زیبای شناسانه جامعه و جهت گیری او نسبت به خوانندگان و یا نسبت به آنان که برایشان می نویسد،همان شخصیت نویسنده است ...مهمترین ویژه گی شخصیت نویسنده ،وحدت درونی خویشتن خلق نویسنده است که در حس وی از زندگی و در این حال نگارش او نسبت به ذوق زمانه اش بیان می شود ...شخصیت هسه متأثر از حوادثی است که بر زاد گاهش آلمان می رود .
تصور خاطری که عواطف او را نسبت به بی عدالتی های حاکمان فاشیست آلمان می سازد ،گرگان گرسنه و تیز دندانی که در تمامی داستانهایش دیده می شوند.این عواطف هم در بیان حالت اشخاص  داستانهایش نشان داده می شوند و هم در زندگی هسه به صورت تبعیدی خود خواسته و اعتراض آمیز متجلی می گردد .هسه همچون برتولد برشت سر زمین مادرش را ترک کرد و در سوییس مأوا گزید.بر خلاف برشت او داعیه رهبری روشنفکرانه نسل معترض آلمان را را نداشت اما نوشته هایش اعتراز او را  نسبت به سیاست برتری نژادی و فاشیسم کورکورانه آلمانی منعکس می کند و خلاقیت او را به حقانیت اندیشه و دیدگاهش منتهی می گرداند .شکست فکری و نظامی قدرت حاکم مورد ا عتراض او

دلیلی دیگر بر حقانیت نویسنده است .تبعید هسه به خاطر کردار و پندار او بود که او را به آنها سخت وفادار می نمود .طا عو ن  همه جا را فرا گرفته بود و کابوس سیاه همه جا با او می آمد اما او دردی همراه با لذت دشت که می خواست به مخاطبانش نیز منتقل کند و آنها را شریک و انباز خود نماید .

هرمان هسه بدبینی امیدواراست .در میان همه آن تضادها ،تضادهایی که موجب غنا و شکوفایی است ،نام های گوناگون چهره واحدی نقش می بندس ام نجات دهنده نیز هاست.نجات دهنده هسه به هنگام فرا می رسد نه ماند نجات دهنده کافکا،یک روز پس از واپسین روز ،خوسسیاتی که در نوشته های متاخر هسه که ژرف نگر تر و جامع ترند دیده می شو د .

خونی را که کافکا در رگان ادبیات آلمان جاری کرد به داستانهای هسه نیز رسید اما هسه رنگ شخصی تجربیات و خلاقیت خویش را به آن زد و استقلال خود را حفظ کرد.او جوینده یی کوشاست..اسطوره ها و افسانه ها را به کار می گیرد،خیالپردازی می کند و از تجربه ها و عواطف خود مایه می گذارد و حتا نام قلمی خود سینکلر را بر قهرمان دستانش دمیان می نهاد.اما در غالب سال های فعالیت ادبیاش نثرش بی خون،شفاف و بی شور است.در سراسر آلمان وی را به چشم حکیمی خرد پیشه و چراغی فرا راه وجدان می نگرند .او اندیشه و خونش را متعهد می کند تا هنر را بیافریند و فرا واقع گرایی او را به طنز می کشاند .تنزی که جا به جا با شعر پهلو می زند یا شهری که به طنز در می آید اما حتا این جا نیز هسه راوی عبوس و تلخ گفتاری است که از بلندای روح تا لحظه های عادی کار و زندگی شخصیت های داستانش را در می نوردد تا در این خیالبافی هر چه بیشتر واقعی و ملموس باشد 

--بخش نخست از مقدمه فرامرز سلیمانی بر آثار هرمان هسه .صص ۱۱-۱۴ 

هرمان هسه و دگردیسی شاعر 

اسپرک،تهران ۱۳۶۷
چاپ دوم آماده ی انتشار